Johnny Rosenberg (The Rosenbergs)

© Loraine Bodewes

Binnenkort staat The Rosenbergs in ons theater. Door de Limburger is er een mooi artikel over Johnny Rosenberg geschreven. Alvast wat leesvoer voordat deze mannen op ons podium staan.

Artikel van de Limburg door Rob Cobben

INTERVIEW GIPSY JAZZ
Johnny Rosenberg leeft in zijn droom
Johnny Rosenberg doet het goed op televisie. Hij kan zingen en gitaarspelen als
de beste en heeft een hoog knuffelgehalte. Met The Rosenbergs, het trio dat hij
samen met twee neven vormt, treedt hij in de voetsporen van zijn beroemde
ooms.

Met een grijns op z’n gezicht komt Johnny Rosenberg de woonkamer van zijn chalet in
Nuenen binnen. In zijn hand een boek met glossy cover waarop hijzelf staat afgebeeld.
Vanachter een gitaarhals blikt hij zelfbewust de lens in. Johnny Rosenberg, Gipsy &
Johnny Rosenberg, Sani van Mullem en Mozes Rosenberg (v.l.n.r.).

Jazz heet de publicatie die een paar jaar geleden uitkwam en geschreven is door Petra
Teune. „Dat kan niet iedereen zeggen, toch, dat er een boek over zijn of haar leven is
verschenen?!”
Johnny Rosenberg, 42 inmiddels, mag zich gerust een bekende Nederlander noemen
sinds hij deelnam aan de tv-programma’s The Voice of Holland en All Together Now.
Bij die laatste show kwam hij in januari van dit jaar als winnaar uit de bus en mocht
hij een cheque van tien mille innen. Dat geld heeft hij goed besteed, vertelt hij. Het
houten huis op het woonwagenkamp Kremersbos in Nuenen, waar hij samen met zijn
vrouw Saidie en hun drie zonen woont, is ermee opgeknapt.

Corona
Helemaal los van de coronacrisis valt de renovatie van Huize Rosenberg trouwens niet
te zien, legt hij uit. „Opeens vielen al onze concerten weg. De agenda was van de ene
op de andere dag leeg. En onze inkomsten verdwenen ook als sneeuw voor de zon. Wat
dat betreft kon die geldprijs voor mij niet op een beter moment komen.”
Toch zag de Brabander, optimist als hij van nature is, meteen ook kansen tijdens de
pandemie: „Nieuwe liedjes en arrangementen schrijven en eindelijk een kerst-cd
maken, met liedjes van Elvis, Sinatra, Bing Crosby, Louis Armstrong, maar dan in de
gipsystijl. Dat wilde ik al zo lang, maar het kwam er gewoon nooit van. En we zijn een
livestream aan het voorbereiden van een concert van The Rosenbergs dat begin
oktober zal plaatsvinden. Dat optreden, waarbij we veel nummers van onze nieuwe cd
zullen spelen, zal de hele wereld overgaan…” Maar eerst komt Double Scotch uit, een
nieuw album dat de komende maand in de winkel ligt en te downloaden is via de
bekende streamingplatforms. Een plaat met eigen nummers, maar ook met
bewerkingen van composities van Johann Sebastian Bach en Stevie Wonder, om maar
eens twee uitersten te noemen.
En uiteraard ontbreekt ook Django Reinhardt niet. De wereldberoemde jazzmusicus
die leefde van 1910 tot 1953, tijdens de Tweede Wereldoorlog werd opgepakt door de
Duitsers en na de oorlog furore maakte in het jazzcircuit van de Verenigde Staten. Hij
is het grote idool van The Rosenbergs, vertelt de Brabander. „Alles wat we doen is
geïnspireerd door hem.”

Trio
The Rosenbergs dus. Niet te verwarren met het Rosenberg Trio, dat al decennialang
aan de weg timmert en een graag geziene act is op jazzfestivals, omdat de drie
muzikanten het werk van Django Reinhardt tot in perfectie kunnen spelen. De appel
valt niet ver van de boom, want Johnny (gitaar en zang) en Mozes Rosenberg (gitaar)
en Sani van Mullem (contrabas), die samen The Rosenbergs vormen, zijn alle drie
neven van de leden van het beroemde trio. En ze staan te popelen om de prominente
rol van hun ooms Stochelo, Nous’che en Nonnie over te nemen.
Gemeenschappelijke deler: de liefde voor het werk van Reinhardt, improvisatietalent
en de snelheid waarmee de vingers over de snaren gaan. Grootste verschil: de zang van
Johnny en de meer dynamische composities van de jongere generatie „Ze noemen ons
niet voor niets The Masters of Swing….”

Gevoel
Ze hebben geen van allen muziekles gehad, maar leerden het vak van hun ooms. Op de
trappen en de veranda’s van de woonwagens zaten ze als kleine jongens uren te
tokkelen op hun instrumenten. „We kunnen geen noot lezen en spelen puur op gevoel.
Dat is een traditie die van generatie op generatie overgaat. Ik zie dat ook bij mijn
zonen, die inmiddels eveneens muziek maken.”
Zelf begint Johnny Rosenberg op zijn tiende met het bespelen van de Spaanse gitaar
die hij van zijn opa heeft gekregen. Dat hij later een carrière in de muziek krijgt, weet
hij dan nog niet. Zijn grootste passie in die tijd is voetbal. Als doelman valt hij zelfs op
bij scouts van PSV.
Maar als Johnny’s neef Jimmy hem vraagt om in diens band Sinti te komen spelen,
hangt hij de keepershandschoenen aan de wilgen. Sinti krijgt een platencontract van
Sony en op zijn vijftiende zit Johnny met zijn neef Jimmy in het vliegtuig naar New
York voor een concerttoer van een maand door verschillende delen van de Verenigde
Staten.
Wat hij in die tijd allemaal meemaakt, kan hij nauwelijks bevatten, blikt hij terug.
„Alles zat mee. We ontmoetten diverse artiesten, onder wie James Brown en mochten
spelen op een feest van Mariah Carey. Dat was voor mij als jochie mega!”
Maar Sinti is geen lang leven beschoren en valt al snel uit elkaar, waarna Johnny in
een zwart gat valt. „Ik bleef muziek maken, maar had als gitarist zonder Jimmy maar
weinig perspectief. Tot ik ontdekte dat ik kon zingen. Ik beleef daar veel plezier aan.”
Capaciteiten
Zijn zangcapaciteiten vallen op in de Nederlandse muziekwereld en in 2005 wordt hij
gevraagd om aan het Nationale Songfestival deel te nemen. Met het zelfgeschreven
latin-popnummer When Forever Ends behaalt hij een verdienstelijke derde plek.
Later volgen er optredens met diverse bigbands waarbij hij zich ontpopt als crooner,
staat hij met het Rosenberg Trio op festivals en richt hij uiteindelijk zijn eigen band,
The Rosenbergs, op. „Het is heerlijk om mijn eigen muziek te maken en op mijn
manier te zingen. Dit ben ik echt. Ik heb een prachtig leven, ik leef in mijn eigen
droom…”